Posadowienie budynku na gruntach słabych, mało spoistych lub nasypowych jest możliwe po uprzednim ich wzmocnieniu. Zależnie od wielkości budynku i obciążeń, które wywiera na grunt, stosuje się różne sposoby wzmocnień. Najprostszy sposób, stosowany do wzmacniania gruntów piaszczystych pod małymi i lekkimi budowlami, polega na moczeniu gruntu niewielką ilością wody i ubijaniu go ubijakami mechanicznymi lub ręcznymi.
Jeżeli obniżona nośność gruntu wynika z jego wilgotności, wówczas możemy zagęścić go warstwami żwiru lub drobnych kamieni ubijanych warstwami. Przy zagęszczaniu tym sposobem gruntu bardzo mokrego konieczne jest wykonanie ścianek szczelnych wokół zagęszczanego odcinka.
Słabe grunty sypkie można zagęszczać zastrzykami z zaprawy cementowej. Do tego celu wbija się na odpowiednią głębokość w grunt rury stalowe, do których gumowymi przewodami doprowadza się pod ciśnieniem płynną zaprawę cementową. Zaprawa ta wypełnia przestrzenie międzycząsteczkowe w gruncie, zwiększając jego szczelność i wytrzymałość. W podobny sposób prowadzi się wzmacnianie gruntów metodami chemicznymi, polegającymi na wprowadzaniu do gruntu związków na bazie szkła wodnego lub polimerów.
Tam, gdzie istnieje konieczność wzmocnienia gruntu bardzo wilgotnego z równoczesnym osuszeniem, stosuje się metodę elektroosmozy. Metoda ta polega na wprowadzeniu w grunt prętów aluminiowych i rur stalowych jako elektrod. Przepuszczanie prądu stałego powoduje ruch wody od prętów aluminiowych do rur, z których jest ona usuwana za pomocą pomp. Zastosowanie tej metody zwiększa spójność międzycząsteczkową w gruncie i powoduje przyrost nośności.
